فوریه سالگرد وحشیگری ارامنه در خوجالی یکی از شهر های قره باغ کوهستانی است. با محکوم کردن این جنایت شرم آور انزجار خود را از این ارامنه وحشی اعلام می کنیم

7 اسفند مطابق با 26 فوریه سالگرد وحشیگری ارامنه در خوجالی یکی از شهر های قره باغ کوهستانی است. با محکوم کردن این جنایت شرم آور انزجار خود را از این ارامنه وحشی اعلام می کنیم

.

نسل‏كشی قرن بیستم(فاجعه خوجالی) 7 اسفند مطابق با 26 فوریه سالگرد وحشیگری ارامنه در خوجالی یکی از شهر های قره باغ کوهستانی است. با محکوم کردن این جنایت شرم آور انزجار خود را از این ارامنه وحشی اعلام می کنیم. ارامنهای كه در سال 1978 به مناسبت یكصدوپنجاهمین سالگرد مهاجرت خود از ایران به آذربایجان، در قرهباغ كوهستانی بنای یادبود برافراشتند، طی دو قرن اخیر با هدف تحقق آرمان خیالی"ارمنستان بزرگ" در اراضی تاریخی آذربایجان، با كمك هواداران خارجی خود سیاست مستمر اشغالگری علیه آذربایجان را تعقیب كرده و هر از چند گاهی برای نیل به این هدف مكارانه، از ارتكاب جنایات بشری چون ترور، كشتار جمعی، اخراج و نسل كشی نیز ابایی نداشتهاند. اسناد متعدد تاریخی ثابت میكند كه میلیونها نفر آذربایجانی كه در سالهای 1905 تا 1907، 1918 تا 1920 و 1948 تا 1953 در اراضی تاریخی – ملی خود در قفقاز بارها هدف سیاست پاكسازی قومی و نسل كشی واقع شدند، به صورت دسته جمعی به قتل رسیده و از سرزمینهای آبا و اجدادی خود اخراج شدهاند. نهایتا، طرح ادعاهای بی اساس ارضی علیه آذربایجان و فعالیتهای جدایی طلبانه ارامنه از سال 1988 به بعد مجددا شدت گرفته و به فتنه قره باغ كوهستانی كه بر هیچ پایه و اساس تاریخی، سیاسی و قومی استوار نیست، دامن زده شد. طی سالهای 1988 تا 1989 بیش از 250 هزار نفر آذربایجانی كه در اراضی ملی – تاریخی خود میزیستند، تا آخرین نفر از ارمنستان اخراج شده و صدها نفر از ساكنین غیرنظامی، وحشیانه به قتل رسیدند. جدایی طلبی ارمنی كه در سال 1988 در قره باغ كوهستانی، این قلمرو تاریخی آذربایجان آغاز گشت، به جنگ تحمیلی ارمنستان علیه آذربایجان تبدیل شد. در نتیجه سیاست تجاوزكارانه ارمنستان كه به قوانین بینالمللی و اصول و موازین حقوق بینالمللی اعتنایی نشان نمیدهد، بیست درصد از خاك آذربایجان، از جمله هفت شهرستان كه در تقسیمات كشوری جزء قره باغ كوهستانی محسوب نمیشود، از سوی نیروهای مسلح ارمنستان اشغال شده، بیش از یك میلیون نفر آذربایجانی از موطن آباء و اجدادی خود وحشیانه اخراج شده، دهها هزار انسان به قتل رسیده، معلول شده و یا به اسارت برده شدند. صدها منطقه مسكونی، هزاران واحد از ابنیه فرهنگی – اجتماعی، مؤسسات آموزشی و بهداشتی، آثار تاریخی و فرهنگی، مساجد و عبادت گاهها، قبرستانها و …. با خاك یكسان شده و هدف وندالیسم بی سابقه ارمنی واقع شدند. در نتیجه وحشی گری ارامنه، فاجعه نسل كشی خوجالی كه در شهر خوجالی قره باغ كوهستانی رخ داد نیز در ردیف وحشتناكترین فجایع جهان جای گرفت. دستههای مسلح ارمنی در بامداد 26 فوریه سال 1922 با مشاركت مستقیم لشكر 366 شوروی سابق كه در آن برهه در شهر خان كندی (استپان كرت) قره باغ كوهستانی مستقر بود، به شهر خوجالی كه حدود هفت هزار نفر آذربایجانی در آن سكونت داشتند، حمله كردند. قلدرهای سركش ارمنی با كمك هواداران مزدور خارجی خود، در همین شب با پشتیبانی بخش وسیعی از وسایط سنگین نظامی متعلق به لشكر 366، شهر خوجالی كاملا نابود شده و به آتش كشیده شد. اهالی غیرنظامی و غیرمسلح هدف قتل عام وحشیانه واقع شدند، كودكان، زنان، افراد سالمند و بیمار با سفاكی غیرقابل تصوری به قتل رسیدند. ارمنیها در آخرین سالهای قرن بیستم، جنایت تاریخی دیگری – نسل كشی خوجالی – را پدید آوردند. در نتیجه نسل كشی خوجالی 613 نفر كشته شده و 1275 نفر از اهالی به اسارت برده شدند. از سرنوشت 150 نفر از این اسرا، هنوز نیز اطلاعی در دست نیست. در نتیجه این فاجعه بیش از 1000 نفر از اهالی غیرنظامی با اصابت گلوله مستقیم، با درجات مختلف بدنی معلول شدند. 106 نفر از كشته شدگان، زنان، 83 نفر كودك خردسال و 70 نفر پیر كهنسال بودند. 76 نفر از معلولین را پسران و دختران نابالغ تشكیل میدهند. در نتیجه این جنایت نظامی – سیاسی ، 6 خانواده كاملا نابود شده، 25 كودك هر دو والدین، 130 كودك نیز یكی از والدین خود را از دست دادند. 56 نفر از كشته شدگان با درنده خویی و بی رحمی وحشیانهای به قتل رسیدند. آنان زنده زنده در آتش سوزانده شده، سرهایشان بریده شده، پوست بدنشان كنده، چشمان كودكان خردسال از حدقه بیرون آورده شده و شكم زنان حامله با سرنیزه پاره پاره شده بود. اعمال ارامنه و هواداران خارجی‏شان(که متعصفانه جمهوری اسلامی نیز جزو آنهاست) در ارتكاب فاجعه خوجالی‏، ضمن آنكه نمونه‏ای آشكار از نقض وقیحانه حقوق بشر و بی‏اعتنایی بی‏شرمانه به قوانین حقوق بین‏المللی به شمار می‏آید‏، با كنوانسیون ژنو‏، منشور جهانی حقوق‏بشر‏، معاهدات مختلف بین‏المللی درباره حقوق مدنی‏، سیاسی‏، اقتصادی‏، اجتماعی و فرهنگی‏، منشور جهانی حقوق كودكان‏، منشور جهانی درباره حفاظت از زنان و كودكان در هنگام وضعیت فوق‏العاده و مناقشات و دیگر قوانین حقوقی بین‏المللی ضدیت آشكار دارد‏. جای بسی تاسف است كه تاكنون دولت‏های متمدن جهان رویكرد صحیحی نسبت به این فاجعه اتخاذ نكرده و آن را به عنوان نسل‏كشی به رسمیت نشناخته‏اند‏. در حالیكه بعضی از دولت‏ها با باور به هذیانات تحریف‏كارانه و غیر‏مستدل ارمنیان درباره «‏نسل‏كشی‏» علیه ملت «‏مظلوم‏»‏( !!! ) ارمنی توسط ترك‏ها در اوایل قرن بیستم ، مصوباتی را در این خصوص به تصویب رسانده‏اند‏،‏ نسبت به فاجعه نسل‏كشی خوجالی كه نتیجه مستقیم وحشی‏گریهای ارمنیان در پایان قرن بیستم‏– ‏این برهه زمانی كه دنیای متمدن سعی در حفظ برتری حقوق بشر دارد‏– هیچگونه عكس‏العملی نشان داده نشده است‏. امروز در شرایطی كه تمام جهان علیه تروریسم به مبارزه برخاسته است‏، تروریست ارمنی نیز می‏باید از سوی جامعه جهانی افشا شده و پاسخ شایسته خود را بیابد‏. فاجعه‏ای كه در تاریخ بیست و ششم فوریه سال 1992 توسط ارمنیان در خوجالی پدید آمد‏، تنها یك عمل تروریستی عادی نیست‏، بلكه جنایتی است بی‏سابقه علیه تمام بشریت‏. __________________ قارا باغ ائله بیر آنام دیر منیم آنامین روهونو اوردا گورموشم آنامین دیلینه باغلیدیر جانیم آنا دیلیم اولسه منده اولموشم

ارسال به 

با چشم خود این وحشی گری ها را ببینید

با چشم خود این وحشی گری ها را ببینید __________________ قارا باغ ائله بیر آنام دیر منیم آنامین روهونو اوردا گورموشم آنامین دیلینه باغلیدیر جانیم آنا دیلیم اولسه منده اولموشم

فاجعه خوجالی با چشم خود این وحشی گری ها را ببینید

فاجعه خوجالی با چشم خود این وحشی گری ها را ببینید نسل کشی خوجالی نسل کشی خوجالی نسل کشی خوجالی نسل کشی خوجالی نسل کشی خوجالی نسل کشی خوجالی __________________ قارا باغ ائله بیر آنام دیر منیم آنامین روهونو اوردا گورموشم آنامین دیلینه باغلیدیر جانیم آنا دیلیم اولسه منده اولموشم

ارسال به 

 نسل كشی خوجالی

ذسته های مسلح ارمنی در بامداد26 فوریه 1992 با مشاركت مستقیم لشكر366 شوروی سابق كه در ان برهه در خاك خان كندی-استنپانا كرت- قره باغ كوهستانی مستقر بود، به شهر خوجالی كه حدود هفت هزار نفر اذربایجانی در آن سكونت داشتند،حمله كردند.قلدرهای سركش ارمنی با كمك هواداران مزدور خارجی خود در همین شب،شهر خوجالی را با خاك یكسان كردند. با پشتیبانی بخش وسیعی از وسائط سنگین نظامی متعلق به لشكر366؛ شهر كاملا نابود شده وبه آتش كشیده شد.اهالی غیر نظامی و غیرمسلح هدف قتل عام مسلحانه واقع شدند.كودكان،زنان،افرادسالمند وبیمار با سفاكی غیر قابل تصوری به قتل رسیدند.در نتیجه نسل كشی خوجالی 613 نفر كشته شده و 1275 نفر از اهالی غیرنظامی به اسارت برده شدند.از سرنوشت 150نفر ازاین اسرا هنوز اطلاعی در دست نیست.در نتیجه این فاجعه بیش از 1000نفر از اهالی غیرنظامی با اصابت مستقیم گلوله،بادرجات مختلف بدنی معلول شدند.106نفر از كشته شدگان زن،83نفر كودك خردسال و 70 نفر پیروكهنسال بودند.76 نفراز معلولین را پسران و دختران نابالغ تشكیل می دادند

فاجعه خوجالی-نسل كشی قرن بیستم

به یاد 26فوریه 1992،روزی كه دنیا فراموشش نخواهد كرد

ارامنه ای كه در سال 1978 به مناسبت یكصدوپنجاهمین سالگرد مهاجرت خوداز ایران به آذربایجان در قره باغ كوهستانی بنای یادبود برافراشتند،طی دو قرن اخیر با هدف تحقق آرمان خیالی "ارمنستان بزرگ" در اراضی تاریخی آذربایجان،با كمك هواداران خارجی خود سیاست مستمر اشغالگری علیه آذربایجان را تعقیب كردهو هر ازچندگاهی برای نیل به این هدف مكارانه از ارتكاب جنایات بشری چون ترور،كشتارجمعی،اخراج ونسل كشی نیز ابایی نداشته اند.

اسناد متعدد تاریخی اثبات می كندكه میلیونها نفر آذربایجانی كه در سالهای1905 تا 1907،1918 تا 1920،1948 تا1953،دراراضی تاریخی – قومی خود در قفقاز بارها هدف سیاست پاكسازی قومی ونسل كشی واقع شدند؛به صورت دسته جمعی به قتل رسیده و از سرزمین آبا واجدادی خود اخراج شده اند. نهایتا،طرح ادعاهای بی اساس اراضی علیه آذربایجان و فعالیت های جدایی طلبانه ارامنه از سال 1988 به بعد مجددا شدت گرفته،به فتنه قره باغ كوهستانی كه بر هیچ پایه و اساس تاریخی-سیاسی و قومی استوار نیست؛دامن زده شد.طی سالهای 1988 تا 1989 بیش از 250 هزار آذربایجانی كه در اراضی تاریخی – قومی خود میزیستند،تا آخرین نفر از ارمنستان اخراج شده وصدها نفر از ساكنین غیرنظامی وحشیانه به قتل رسیدند.

جدایی طلبی ارمنی كه در سال 1988 در قره باغ كوهستانی،این قلمرو تاریخی آذربایجان آغاز گشت،به جنگ تحمیلی ارمنستان علیه آذربایجان منجر شددر نتیجه سیاست تجاوزكارانه ارمنستان كه به قوانین بین المللی و اصول و موازین حقوق بین الملل اعتنایی نشان نمی دهد.بیست درصد از خاك آذربایجان منجمله هفت شهرستان كه در تقسیمات كشوری جزء قره باغ كوهستانی محسوب نمی شود،از سوی نیروهای مسلح ارمنستان اشغال شده،بیش از یك میلیون نفر آذربایجانی از موطن آباواجدادی خود وحشیانه اخراج شده،دهها هزار انسان به قتل رسیده،معلول شده یا به اسارت برده شده اند.صدها منطقه مسكونی،هزاران ابنیه فرهنگی-اجتماعی،موسسات آموزشی وبهداشتی،آثارتارخی-فرهنگی،مساجد و عبادتگاهها،قبرستانها و...با خاك یكسان شده و هدف وندالیسم بی سابقه ارامنه واقع شدند.

در نتیجه وحشیگری ارامنه،فاجعه نسل كشی خوجالی كه در شهر خوجالی قره باغ كوهستانی رخ داد نیز در ردیف وحشتناكترین فجایعجهان جای گرفت.

ذسته های مسلح ارمنی در بامداد26 فوریه 1992 با مشاركت مستقیم لشكر366 شوروی سابق كه در ان برهه در خاك خان كندی-استنپانا كرت- قره باغ كوهستانی مستقر بود، به شهر خوجالی كه حدود هفت هزار نفر اذربایجانی در آن سكونت داشتند،حمله كردند.قلدرهای سركش ارمنی با كمك هواداران مزدور خارجی خود در همین شب،شهر خوجالی را با خاك یكسان كردند. با پشتیبانی بخش وسیعی از وسائط سنگین نظامی متعلق به لشكر366؛ شهر كاملا نابود شده وبه آتش كشیده شد.اهالی غیر نظامی و غیرمسلح هدف قتل عام مسلحانه واقع شدند.كودكان،زنان،افرادسالمند وبیمار با سفاكی غیر قابل تصوری به قتل رسیدند.در نتیجه نسل كشی خوجالی 613 نفر كشته شده و 1275 نفر از اهالی غیرنظامی به اسارت برده شدند.از سرنوشت 150نفر ازاین اسرا هنوز اطلاعی در دست نیست.در نتیجه این فاجعه بیش از 1000نفر از اهالی غیرنظامی با اصابت مستقیم گلوله،بادرجات مختلف بدنی معلول شدند.106نفر از كشته شدگان زن،83نفر كودك خردسال و 70 نفر پیروكهنسال بودند.76 نفراز معلولین را پسران و دختران نابالغ تشكیل می دادند.

در نتیجه این جنایات نظامی-سیاسی، 6خانواده كلا نابود شده،25 كودك هردو والدین،130كودك نیز یكی از والدین خود را از دست دادند.56 نفر از كشته شدگان با درنده خویی و بی رحمی وحشیانه ای به قتل رسیدند. آنان زنده زنده در آتش سوزانده شده،سرهایشان بریده شده،پوستهایشان كنده شده، چشمان كودكان خردسال از حدقه بیرون آورده شده و شكم زنان باردار با سرنیزه پاره پاره شده بود.

اعمال ارامنه و هواداران خارجیشان در ارتكاب فاجعه خوجالی،ضمن آنكه نمونه ای آشكار از نقض وقیحتنه حقوق بشر وبی اعتنایی بی شرمانه به قوانین حقوق بین المللی به شمار می آید،با كنوانسیون ژنو منشور حقوق جهانی بشر،معاهدات مختلف بین المللی درباره حقوق مدنی – سیاسی – اقتصادی – اجتماعی و فرهنگی،منور جهانی حقوق كودكان،منشور جهانی حفاظت از زنان و كودكان در هنگام وضعیت فوق العاده و مناقشات جنگی و دیگر قوانین حقوقی بین المللی ضدیت آشكار دارد.

جای بسی تاسف است كه تا كنون دولتهای متمدن جهان رویكرد صحیحی نسبت به این فاجعه اتخاذ نكرده و آن را به عنوان نسل كشی به رسمیت نشناخته اندا. امروز در شرایطی كه تمام جهان علیه تروریست به مبارزه برخاسته است،تروریسم ارمنی نیز می باید از سوی جامعه جهانی افشا شده و پاسخ شایسته خود را بیابد.فاجعه ای كه در تاریخ 26 فوریه 1992 توسط ارامنه داشناك در خوجالی پدید آمد تنها یك عمل تروریستی نیست،بلكه جنایتی است بی سابقه علیه تمام بشریت.

سس دوشدو دغلارا ، داشلارا ، قاچین

تالاندی قاراباغ ، آلیندی لاچین

گلمه دیم ، گلمه دیم ، آغاردی ساچین

باغیشلا قارداشیم ، باغیشلا باجیم

کلبجردن اسن ، اسینه گلدیم

فضولی دن قالخان ، سسینه گلدیم

تویونو گؤرمه دن ، یاسینا گلدیم

باغیشلا قارداشیم ، باغیشلا باجیم

خوجالی ، خان کندی ، دئییب دولاندیم

قاپیلار باغلاندی ، یولا جالاندیم

درد اولوب ، ایچیمه دولوب ، قالاندیم

باغیشلا قارداشیم ، باغیشلا باجیم

شوشانین داغینا،داشینا گلدیم

آغلادیم ،گوزونون یاشینا گلدیم

گئج اولدو...

باغیشلا قارداشیم، باغیشلا باجیم

به امید آزادی قره باغ ... .